സഖി

ഈ ഏകാന്ത തടവറ തൻ 

കഠിന പ്രതലത്തിൽ 

ഏകനായി ഞാൻ,  ഓമനേ 

നിന്നെയും ഓർത്തു കേഴുന്നു. 

മൗനങ്ങൾ എനിക്കിവിടെ സഖികളായി 

ചാരത്തു സതതം നിൽപ്പുണ്ട്.  

നിന്നേ കുറിച്ചുള്ള ഓർമ്മതൻ 

ചുടു നിശ്വാസങ്ങളാൽ 

എൻ ബാഷ്പ കണങ്ങൾ 

നീരാവിയായി മാറുന്നു . 

ഇന്ന് ഞാൻ അറിയുന്നു ഓമനേ 

നീ എന്റെ ഏക പ്രണയമെന്നതും 

നീ ഇല്ലാതെ ഞാനില്ല എന്നതും. 

രാത്രി മഴ പെയ്തൊഴിഞ്ഞിടാത്ത  വീചിയിൽ 

നിന്നേയും  തേടി ഞാൻ അലഞ്ഞു 

മഴതന്റെ നേർത്ത കുളിരണിഞ്ഞ 

മാറുമായി 

നിന്നെയും കാത്തു ഞാൻ നിൽപ്പൂ. 

അഴകേ എൻ ഓമനേ 

നീ എന്റെ പ്രാണന്റെ രാഗം 

നീ എന്റെ ജീവന്റെ താളം... 

മഴമേഘ പ്രാവുകളെ നിങ്ങൾ 

കര തേടി പോകുകയോ 

അങ്ങ് ദുരെ നിന്നും 

തെന്നലിൻ ചിറകിലേറി 

എന്നിൽ നീ പെയ്തൊഴിയു 

എൻ അഴകേ നീ പെയ്തൊഴിയു..