ആരെയോ തേടിയലയുമ്പോൾ...
ഹൃദയം വീണ്ടുമൊരു വാസന്തത്തിനായ് കേഴുമ്പോൾ....
കണ്ടില്ലെന്ന് നീ നടിക്കുവതെന്തിനെൻ പ്രിയതോഴി ....
സ്നേഹ വസന്തങ്ങൾ വീണ്ടുമൊരു ഋതുവായ് പൊഴിഞ്ഞെങ്കിൽ...
എന്ന കിനാവു കാണുമ്പോൾ...
നിന്മുഖമൊരു ചന്ദ്രബിംബമായ് അകതാരിൽ മാരിവില്ലായ് പെയ്തൊഴിയാതെ ചേർത്തണയ്ക്കുന്നൂ ഋതു ദേവത....
വസന്തമെന്നരികിൻ...
മായാതെ മറയാതെ...
അവ ദൂതനെപ്പോൽ ....
പിന്നെയും ഏകാന്തതയെ പുൽകുമീ ദേവാലയത്തിൽ....
ഇനിയെത്ര നാൾ ....
വിരഹാർത്തനായ് ഞാൻ....
കാലമതിന്സാക്ഷിയായി ..
മാറീടട്ടെ
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ
Comments....